Τα ερωτήματα που τίθενται, είναι:
- γιατί ανακάλυψαν σήμερα όλοι αυτοί τον πολιτισμό;
- τι εννοούν με τον όρο – «μαϊντανό»: πολιτισμός;
- με τι σκεπτικό και ποιο προγραμματισμό κάνουν αυτές τις εκδηλώσεις – που τις ονομάζουν πολιτισμό;
- πως αντιλαμβάνονται την προσφορά τους, στον πολιτισμό, μέσω των εκδηλώσεων που διοργανώνουν;
- ποια τα αποτελέσματα και τα οφέλη μετά το τέλος των εκδηλώσεων αυτών;
Η όλη κατάσταση θυμίζει έντονα το κλασσικό: «άρτος και θεάματα».
Εδώ σε μεγάλη μερίδα κόσμου ίσα που βγαίνει «ο άρτος» τα – αμφιβόλου ποιότητας – «θεάματα», μας μάραναν;
Φοβάμαι ότι όλες αυτές οι εκδηλώσεις «πολιτισμού» με τον τρόπο που λειτουργούν οι σχεδιαστές τους – και αναφέρομαι κυρίως στα πολιτικά πρόσωπα – διακατέχονται από την αγωνία της τελευταίας στιγμής για κάλυψη εορταστικών κυρίως εκδηλώσεων που δεν έχουν καμία σχέση, τις περισσότερες φορές, με τον Πολιτισμό, αφού δεν έχουμε καταλήξει ως πόλη ή ως Δ.Ε.Π.Α. τι ακριβώς εννοούμε ως πολιτιστική ταυτότητα για την πόλη μας, τι επιδιώκουμε μέσα απ’ αυτήν και ποιους στόχους έχουμε.
Για την ανάπτυξη πολιτιστικού σχεδιασμού απαιτούνται ειδικές γνώσεις από εξειδικευμένους ανθρώπους και εμπειρία των μεθόδων και του τρόπου βάσει του οποίου επιτυγχάνεται η πολιτιστική ανάπτυξη.
Δεν έχει γίνει κατανοητό από τους διοικούντες ότι η ουσιαστική, αναγκαία και μακροπρόθεσμη πολιτιστική ανάπτυξη περνάει μέσα από τα στάδια:
Α. της ανάλυσης των πραγματικών δεδομένων της πόλης (ιστορικά - γεωλογικά - γεωγραφικά στοιχεία, ανάλυση πληθυσμού).
Β. του προσδιορισμού των ομάδων στόχου στις οποίες απευθυνόμαστε και των στόχων (σε ποιους θέλουμε ν΄ απευθυνθούμε και για ποιο λόγο, προτεραιότητες).
Γ. της μεθοδολογίας (είδη εκδηλώσεων, χώροι – χρόνος εκδηλώσεων, ομάδες εργασίας, χρονοδιάγραμμα, ρόλοι, δεσμεύσεις).
Δ. της αναζήτησης οικονομικών πόρων (προϋπολογισμός, χορηγίες, υπάρχον κεφάλαιο, υλικοτεχνική υποδομή).
Και εν τέλει της αξιολόγησης (εφαρμογής, αποτελέσματος).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου