Τολμώ μία . . . ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑ.

Τολμώ λοιπόν αυτή την αυτοπαρουσίαση λόγω των δυσκολιών που έχουν οι Καλλιτέχνες και δη της επαρχίας στο να προωθήσουν τη δουλειά τους!

Είμαι Ζωγράφος και Εκπαιδευτικός.

Ας πούμε ότι η ιδιότητα του Εκπαιδευτικού "καλύπτεται" και εκφράζεται προσφέροντας και δημιουργώντας [όσο μπορεί να καλυφθεί στην Ελληνική Εκπαιδευτική πραγματικότητα και το Ελληνικό Εκπαιδευτικό Σύστημα] στα πλαίσια του Δημόσιου Σχολείου [Γυμνάσιο και Λύκειο].

Η δύσκολη θέση όμως στην οποία βρίσκονται οι καλλιτέχνες (με τη σωστή έννοια του όρου, όχι ο κάθε άσχετος / άχρηστος: "τραγουδιστής", "σκυλάς", "ηθοποιός", κ.ο.κ.) κυρίως στην επαρχία αλλά και η συμπεριφορά που εισπράττουμε όσοι από μας δεν ανήκουμε σε κυκλώματα, με ώθησε σ’ αυτή την αυτοπαρουσίαση.

[σημείωση / επεξήγηση: Καλλιτέχνης = αυτός που ασκεί μία από τις Καλές Τέχνες].

Μερικές από τις φράσεις-κλισέ που εισπράττω [φαντάζομαι ότι τις έχουν εισπράξει κι άλλοι συνάδελφοι] τις παραθέτω παρακάτω:

• Καταπληκτική η δουλειά σας ...
• Είστε εξαιρετικός σχεδιαστής ...
• Η δουλειά σας είναι, πως να το πω, πολύ προχωρημένη ...
• . . .

Τα παραπάνω συνδέστε τα με τα παρακάτω σε όλους τους πιθανούς συνδυασμούς:

• ... αλλά δεν εκθέτουμε νέους καλλιτέχνες.
• ... αλλά έχουμε συγκεκριμένους συνεργάτες τους οποίους εκθέτουμε.
• ... αλλά το κοινό μας θέλει διαφορετικά πράγματα και δεν θα πουλήσουμε.
• ... αλλά . . . αλλά . . . αλλά . . .